Ligjet per nga natyra e vet metojne te vendosin rregull, kontrollin ne relacionet e ndryshme shoqerore, mes individit dhe shtetit, mes shteteve etj. Ato ne vete ngerthejne nje interes nga I cili dikush perfiton me shume e dikush me pak, ne varesi nga te qenit factor, nje standard, nje deshmi qe flet per stadin e zhvillimit te nje qyteterimi. Aristoteli, njeri nder mendjet me te ndritura logjike njerzore, ne kohen e tije pati thene nje mendim qe vlon nga inkoherenca logjike: “Te gjithe njerezit jane te barabarte, pos rroberve dhe grave”. Kjo inkonzistence logjike shpjegohet me ndikimin e parezistueshem te standardeve ideologjike te kohes se tije. Megjithate, historia e njerezimit eshte e pershkruar me tendencen qe keto rregulla dhe ligje te jene sa me koherente dhe ne perputhje me drejtesine, me postulatet morale, qe nenkupton domosdoshmerine e universalizimit te parimeve.

Antropologet kane konstatuar se ligji ka filluar te aplikohet ne shoqerite e para njerezore per te garantuar paprekshmerine e nje interesi dominant. Bie fjala nje fis gjuetaresh per te siguruar mbijetesen sulmonin nje fis bujqish dhe u grabisnin te korrat. Ata e bejne nje veprim te tille disa here, derisa gjeniu primitiv nuk ofron idene e marreveshjes: bujqit te pranojne vullnetarisht tu dorezojne grabitqareve nje perqindje te prodhimeve per kembim te sigurise se tyre. Kjo marreveshje eshte forma e pare e instalimit te ligjit. Sekendejmi ligjet ne thelb sanksionojne nje interes konkret, ndonese shoqerite e zhvilluara I kane kufizuar, I kane zbutur keto interesa duke I harmonizuar ato. Mirepo ende sot e kesaj dite ligjet dhe format e ndryshme te tyre si rezolutat, vendimet, etj ngerthejne ne vete kete dimension te interesit. Eshte e qarte se interesi shpeshhere nuk perputhet me realitetin e as me parimet e etikes.

Bera kete hyrje per te kundruar nga nje kend me real Rezoluten 1244 te OKB-se. Kjo resolute sanksionon nje varg interesash qe dhunojne sa realitetin, po aq edhe parimet qe duhet te jene universale.

Rezoluta 1244 trajton Kosoven si pjese perberese e Jugosllavise duke legjitimuar nje kohe kur me mjete te dhunes eshte imponuar nje interes, eshte dhunuar nje realitet. Kosova u be pjese e Jugosllavise me aneksimin e dhunshem te Serbise ne vitin 1918, kur u themelua Jugosllavia e pare. Ne ate kohe kur me dhune formoheshin shtetet, legalitetet e reja, legjitimohej ekspansionizmi, dijetaret dhe politiket e spikatur, te brengosur nga universalizimi I ketij parimi johuman u kundervune me nje parim tjeter, qe me vone do te jete fondamenti kryesor per themelimin e OKB-se: me te drejten per vetvendosje, clirim, dekolonizim etj.

Bartes kryesore I ketije parimi qe synonte ta kufizoje mperdorimin e dhunes, ta parandaloje ekspansionizmin, kolonizimin ishte Presidenti amerikan Oudrou Uilson. Me vone themeluesit e OKB-se perqafuan kete parim si postulat te veprimtarise se tyre, duke legalizuar dhe legjitimuar ne kete menyre te drejten e popujve per clirim dhe dekolonizim. Qe nga ajo periudhe sa e sa shtete jane formuar duke kontestuar legalitetin paraprek te vendosur me dhune dhe e afirmuan legalitetin e ri te bazuar mbi vullnetin, mbi te drejten e patjetersueshme te popujve per vetvendosje.

Sekendejmi Rezoluta 1244 eshte vendim paradoksal qe mohon parimin kryesor mbi te cilin jane ngritur themelet e OKB-se, ate te vetvendosjes, te clirimit, te dekolonizimit.

Por pse u soll ky vendim nga ana e OKB-se?. Pergjigjen nuk mund ta gjejme ne realitetin dhe as ne parimet fondamentale te OKB-se, por thjeshte ne fushen e real-politikes, ne politiken e vazhdueshme te krijimit te balanceve mes fuqive te medha.

Nje kohe te gjate faktori rus ka sponsorizuar ekspansionizmin e shteteve sllave ne Ballkan. Kjo politike eshte e vazhdueshme qe nga periudha e sundimit otoman e deri ne diten e sotme, kur ata e perdorin te drejten e vetos, jo per ti mbrojtur parimet sublime njerzore por interesat e zhveshura gjeopolitike,gjeostrategjike apo kulturore.

Nga ana tjeter ne keshillin e sigurimit te OKB-se nuk mund te nxjere rezolute tjeter, qe do te sanksiononte te drejten e popullit te kosoves per vetvendosje nga friga e presedences. Kina dhe Rusia frigesohen nga presedenca kosovare per arsye te interesave te tyre ne Ceceni ,Tibet apo Taivan. Ne kete menyre me brengosje konstatohet degjenerimi I misionit te OKB-se. Shtrohet pyetja a u themelua kjo organizate per te humanizuar boten, apo per te qene nje instrument I ri per mbrojtjen e interesave te shteteve te medha, te cilat pastaj ofrojne sherbimet e tyre per sponsorizime te interesave te vogla?

Trajtimi I Kosoves si territor I Jugosllavise sipas rezolutes 1244 eshte legjitimim I ekspansionizimit, I hegjemonizimit, I kolonializimit dhe dhunes se vazhdueshme qe I nderkembin parimet per brojtjen e lirive dhe te drejtave te njeriut ne vitin 1999,perfundimisht mori trajten e nje politike gjenocidale.

Rezoluta 1244 permban ne vete kete interes ekspansionist serb, kete sponsorizim, qe kjo ceshtje ne nje kohe te gjate gezon nga Rusia, por edhe nga interesat tjera ansore, si frige nga presedenca etj.

Rezoluta 1244 instalon nje parim inkoherent dhe segregues: “Te gjithe popujt e Jugosllavise dhe etnitetet konstituive te saja jane te barabarta, pos shqiptareve dhe Kosoves”.

Ky interes nje kohe te fshihet prapa percaktimeve per respektim te legalitetit, por ne kete pike me doemos duhet hapur ceshtja e zanafilles se legaliteteve serbe mbi dia hapesire ku ata kane imponuar sundimin e tyre. Zanafilla e ketyre legaliteteve eshte e dhunshme. Kosoven e aneksuan me dhune, ashtu si me dhune krijuan nje legalitet te rij ne nje pjese te Bosnje-Hercegovines qe e pagezuan Republika Serbska. Natyrisht se keto nderhyrje brutale fshihen me vellon e nje propagande mitike qe perhap bindjen se ne Kosove mbrohet historia e tyre, nderkaq ne Bosnje realiteti I tyre. Eshte fakt se Serbet kan ndertuar nje mit lidhur me Kosoven, por histori ne te nuk kane. Edhe realitetin historik te kosoves edhe ate etnik ne Bosnje ata e krijojne artificialisht me propagande dhe dhune. Asnje levizje politike, asnje kryengritje nuk eshte organizuar ne territorin e Kosoves per te ndertuar Serbine moderne. Keto procese jane zhvilluar ekskluzivisht jashte territorit te Kosoves dhe kjo eshte krejtesisht e kuptueshme nese meret parasysh fakti se ne vitin 1906 ne Kosov ka pasur vetem 6% Serb.C’eshte e verteta ata ne Kosova kane nje histori te bujshme, ate te periudhes Jugosllave, te kolonizimit, te spastrimit etnik, te popullarizimit artificia. Nderkaq perpjekjet shqiptare per krijim te shtetit modern te pavarur shqiptar, zanafillen e vet e kane ne territor te Kosoves.

Pra, rezoluta 1244 krahas faktit se legalizon nje te drejte qe zanafillen e vet e ka ne dhune dhe vazhdimisht me dhune eshte perpjekur ta ruaje kete te drejte, ajo, nga ana tjeter dhunshem mohon nje fakt historik dhe nje realitet aktual.

Keto vendime duhen analizuar dhe kuptuar vetem nga ky kend I real-politikes, I respektimit te faktoreve kanoses dhe jo I parimeve te legalitetit, apo te atyre mbi te cilet jane ngritur dhe ndertuar themelet e OKB-se.

Ne pergjithesi ne fushen e se drejtes nderkombtare haset nje kontradikte mes dy parimeve qe metojne te vendosin rregulla ne marredheniet e ndersjellta mes popujve dhe shteteve, par mes:

1-     parimit te vetvendosjes, se drejtes per clirim, dekolonizimet, dhe

2-     parimit te mondryshueshmerise se kufijve

Parimi I pare ka force inherente, per nga natyra eshte I pandryshueshem. Askush nuk ka te drejte ti imponoje nje populli zgjedhen, sundimin, keqtrajtimin qe perkufizohet me perpjekje per gjenocid. Te gjithe pajtohen me faktin se liria eshte e drejte absolute e njeriut dhe e popujve. Eshte e qarte dhe e dokumentuar se serbet ne vazhdimesi ua mohuan shqiptareve te drejten per liri, barazi dhe drejtesi, por jo vetem kaq. Ata hartonin projekte te detajuara se si ti shperngulin kosovaret me dhune ose ti shfarosinin teresisht. Njeriu tishtohet duke lexuar elaboratet gjenocidale te akademikeve te formatit te Cubrillovicit, Andriqit dhe te tjereve per shfarrosjen e shqiptareve.

Rezoluta 1244, e hartuar dhe votuar nen presionin e sponsorve te hegjemonizmit, te ekspansionizmit serb, mjerisht nuk e perfilli kete parim inherent, te patjetersueshem, por I dha perparsi parimit te dyte, atij teknik qe nuk ka permbajtje inherente, por qe flet per modalitete se si nuk mund te ndryshohen apo te ndryshohen kufijte e shteteve.

Duke mbeshtetur parimin e dyte, jo vetem qe nuk u perfill realiteti faktik dhe historik kosovar dhe parimet e se drejtes nderkombtare, mbi te cilat jane formuar Kombet e Bashkuara, por thjeshte nuk u mor parasysh as konteksti aktual historik. Ne kohen kur u ndryshuan kufijte e me se 20 shteteve ne kampin ish-komunist dhe me gjere dikush kembengul qe ky parim te zbatohet pikerisht ne kosove. Pse?. Per shkak te legalitetit, legjitimitetit, realitetit historik, aktual? Gjithsesi jo! Shkaku eshte shume me banal se diskurset akademike per legalitetin. Shqiptaret si faktore nuk mund ti kanosen askujte dhe as te prishin ekuilibrat mes fuqive te medha, kauza e tyre e drejte nuk ka protektore.Ata deri me tani u mbeshteten nga faktori demokratik nderkombtare mbasi ishin objekt I nje politike gjenocidale, por jo me shume. Rezoluta 1244, nuk merr parasysh fillet e kesaje politike,aneksimin e Kosoves, ekspansionizimin serb,kolonizimin serb te kosoves, shpernguljen e shqiptareve,krijimin e nje legaliteti me dhune.

Prandaj nuk duhet haruar se ligjet, rezolutat shpeshhere sanksionojne nje interes nje raport, nje standard,nje inkoherence qe perfill peshen e faktoreve e shume me pak realitetet faktike dhe parimet sublime te drejtesise etj.

Procesi hyistorik ka treguar se ligjet, qe sanksionojne vetem interesat dhe jane ne kundershtim me parimet e brazise,lirise,perspektivave behen pengese per procesin historik.

Karl Poperi, sociologu I njohur amerikan ne menyre gjeniale ka konstatuar se shoqerite moderne duhet te jene te hapura, jo vetem ne kontekstin aktual, por edhe ne relacion me ardhmerine. Rezoluta 1244 eshte nje vendim qe pengon hapjen e perspektivave te ardhmerise.